सुपारी

अलिबाग कोकण म्हटले कि समोर दिसतात नारळी पोफळीच्या हिरव्यागार बागा. कोकणची शान म्हणजे ह्या बागा , वाड्या. पोफळी म्हणजेच सुपारीचे झाड. सरळ उंच साधारणतः ३० ते ४० फुटापर्यंत लांब आणि वर हिरवागार डोलारा, त्या हिरव्यागार डोलाऱ्यातून डोकावणाऱ्या पिवळ्याशार सुपारीचे घड. कोकणात प्रतेय्क घराच्या आजूबाजूला  तसेच मागील वाडीमध्ये हमखास दिसणारे हे झाड. सुपारीला मध्यमप्रतीची, चुनखडीयुक्त जमीन आणि आर्द्रतायुक्त थंड हवामान पोषक असून हे पीक अलिबाग श्रीवर्धन व मुरुड तालुक्यात जास्त प्रमाणात घेतले जाते.  सुपारीचे रोप तयार करण्यासाठी मोठ्या सुपाऱ्या निवडून भुसभुशीत जमिनीत २ इंच खोलवर पुरतात, एक वर्षाचे रोप ६० x ६० सेमी च्या खड्ड्यात शेणखत व  रासायनिक खताचे योग्य प्रमाणात मिश्रण घालून लावतात. साधारणतः सुपारी आणि नारळाची झाडे एकत्रपणे थोडे थोडे (२ मीटर) अंतर ठेवून लावली जातात. सुपारीचे झाड नारळाच्या झाडाएवढेच उंच असले तरी खोड रुंदीने कमी असते व पानांच्या डोलारा सुद्धा थोडा कमी असतो नारळाप्रमाणेच वर्षभर सुपारीचे उत्पादन मिळते.

सुपारीचे झाड दिसायला जितके सुंदर तितकेच सुपारीचे विविध उपयोग. खायच्या पानामध्ये सुपारी हा अविभाज्य घटक. एवढेच नाही तर पूजा पाठ व धार्मिक कार्यांमध्ये सुद्धा सुपारीचे महत्व फार मोठे आहे. आपल्याला सुपारीचे हे उपयोग माहिती आहेत परंतु सुपारीचे औषधी गुणधर्म  सुद्धा बरेच आहेत व योग्य उपयोग केल्यास बऱ्याच प्रमाणात फायदा होऊ शकतो.

अलिबाग आणि परिसरात हवामान सुपारीसाठी फार उपयुक्त असल्यामुळे येथे उत्तम प्रतीची सुपारी पिकवली जाते. अलिबाग ते मुरुड या पट्यात सुपारीचे पीक मोठ्या  प्रमाणात घेतले जाते. आणि म्हणून येथील व्यापारास चालना मिळावी म्हणून मुरुड येथे साधारणतः १९३८ च्या दरम्यान सुपारी संघ स्थापन झाला.