अलिबागचे पर्यटन

अलिबागचा प्रदेश आणि प्रवासी यांचा एक अतुट संबंध आहे. तसेही भारतात प्राचीन काळापासून अनेक जण वेगवेगळया कारणासाठी येत गेले. कोकण किनारपट्टी तर या प्रवाशांची अत्यंत लाडकी होती. अनेक कारणासाठी हे प्रवासी येत असत. नवीन भू प्रदेश बघण्यासाठी, नोकरी साठी, लढण्यासाठी, व्यापारासाठी, धर्म प्रचारासाठी, शिकण्यासाठी असे हे प्रवासी येत राहिले.

काही कथा या बाबत सांगितल्या जातात त्या प्रमाणे बेने इस्त्रायल लोकांना याच प्रदेशाने २२०० वर्षांपूर्वी आश्रय दिला.  येथील स्थानिक चालीरीती स्वीकारत पण स्वतःचा धर्म सांभाळत हे लोकं आजही या प्रदेशाबद्दल अस्था बाळगून आहेत. व्यापारा निमित्त अनेक जण येथे आले. त्यातील खत्री, परदेशी आणि तशाच जातीचे अनेक जण भारताच्या उत्तरेकडून तसेच आत्ताच्या पाकिस्तानातून खुप आधीच येथे येऊन स्थायिक झाले. याचा पुरावा म्हणजे हिंगुलाजा मातेचे स्थान जे चौलच्या डोंगरावर आहे. काही पोर्तुगीज ख्रिस्ती लढण्यासाठी, व्यापारासाठी येथे उतरले आणि काम करताना धर्म प्रचारही केला. आजही कोरालाई येथे यांचे वंशज बघायला मिळतात.

व्यापारा निमित्त आणि धर्म प्रसारासाठी बौध्द भिक्षु याच भागात येऊन राहिले. यांची काही प्राचीन लेणी चौल भागात तसेच मुरुड येथे कुडा मांदाड येथे बघायला मिळतात. याच बरोबर मग अरब, हबशी (अबेसेनियन), मुघल, इंग्रज, फ्रेंच अशी कितीतरी देशा धर्माचे लोक येथे येत गेले. काही प्रवासी म्हणुन येऊन परत गेले तर काही येथील लोकांमध्येच राहिले.

अगदी अलीकडच्या काळात, अलिबागचा निसर्ग पर्यटकांना आकर्षित करू लागला आणि मुंबई व पुणे या मोठ्या शहरांपासून जवळ असल्यामुळे इथे पर्यटकांची गर्दी दिवसेंदिवस वाढू लागली. “मिनी गोवा” म्हणून अलिबाग प्रसिद्ध झाले. एक दिवसाच्या सहलीसाठी सुद्धा इथे मुंबई आणि पुण्याच्या पर्यटकांची गर्दी वाढू लागली. येथील निसर्ग संपन्नता, ऐतिहासिक वास्तू, गड किल्ले, प्राचीन मंदिरे, डोंगर दऱ्या, सुंदर समुद्रकिनारे, दर्जेदार खाद्यसंस्कृती, म्हणजे जणू पर्यटकांसाठी एक पर्वणीच. परंतु जास्तीत जास्त पर्यटक येथे समुद्रकिनारे पाहण्यासाठी व येथील विविध प्रकारचे मासे खाण्यासाठी येतात. अलिबागचे खरे स्वरूप बऱ्याच पर्यटकांना माहिती नसल्याने हि सर्व ठिकाणे पाहण्यापासून ते वंचित राहतात.

 या पोर्टल च्या माध्यमातून आम्ही सर्वांना सांगू इच्छितो कि अलिबाग म्हणजे फक्त समुद्रकिनारे व मासे एवढे मर्यादित नसून –